Na pewno wiesz czym jest gęsta mgła. Z mgły wyłaniają się gnane wiatrem domy i drzewa. Ludzie ukryli się po domach i tylko dzielni wędrowcy przemierzają niezbadane przestrzenie. Przez otwarte okno twojego domu wpływa mgła. Nawet nie czujesz chłodu, miękko spowity, okręcasz mgłę na palcu jak cukrową watę.

Gdy tylko otworzysz oczy w tym śnie, odnajdziesz się pływającego w jeziorze. Tafla pokryta lekką falą, nienachalne słońce i brzeg oddalony o kilkanaście metrów. Tak właśnie wygląda Aelin - jezioro zmierzchu.

A teraz zamień jezioro na górski strumień i śnij o górach. Śnij o starym opuszczonym wodnym młynie, wybudowanym z polnych kamieni. Śnij o szumie strumieni, których najlepiej słuchać w zapadającej ciemności. Śnij o drogach, które giną we mgle i o towarzyszach podróży, którzy czekają na ciebie, na twój powrót nad jezioro Aelin.

Jest w lesie małe jezioro. Jego brzegi porastają wysokie, stare świerki. Ludzie zapomnieli o nim przed laty- dlatego, by dotrzeć w to miejsce trzeba przedzierać się przez bagna. Nie dojdziesz tam żadną ze znanych dróg. Gdy je odnajdziesz przywita cię lekką bryzą i osamotnionym pomostem. To miejsce dla tych, którzy o wschodzie słońca lubią wpatrywać się w swoje myśli, zapominając ich, powierzając spokojowi wody.

Aelin jest klanem fabularnym, domem wszelkich istot piszących. Nastawiamy się na pisanie sesji; klanowych i nie tylko, na literacką zabawę, buszowanie po krainach wyobraźni, uczenie się od siebie, jak pisać coraz lepiej i odnajdywać w tym zabawę i przyjemność. Poza tym zwykła przyjaźń i wzajemna życzliwość.